top of page

Gizli Kamera Kayıtları Hukuki Delil Olarak Kullanılabilir mi? Yargıtay Ne Diyor?

Güncelleme tarihi: 11 Ağu


Gizli Kamera Kaydı?


Günlük hayatımızda sıkça karşılaştığımız bir soru: Bir olayı aydınlatmak veya bir suçu ispatlamak için gizlice yapılan ses veya görüntü kayıtları mahkemede delil olarak kullanılabilir mi? Bu durum, özel hayatın gizliliği ile adaletin sağlanması arasındaki hassas dengeyi gündeme getiriyor. Yargıtay'ın farklı kararları bu konuya ışık tutuyor. İşte gizli kamera kayıtlarının hukuki boyutuna dair merak edilenler.


1. Gizli Kamera Kaydı Hangi Durumlarda Hukuka Uygundur?


Yargıtay'ın yerleşik içtihatlarına göre, gizli kamera kaydıyla elde edilen delillerin hukuka uygun sayılabilmesi için temel bir şart bulunuyor: ani gelişen ve başka türlü ispatlanması mümkün olmayan bir durumun tespiti.

  • Kanıt Kaybını Önleme Amacı: Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nin bir kararında (Dipnot 1), bir ebeveynin çocuğuna karşı işlendiğini düşündüğü bir suçu kanıtlamak için eve gizli kamera yerleştirmesi ve bu görüntüleri yetkili makamlara sunması, hukuka uygun bir delil olarak değerlendirilmiştir. Burada amaç, özel hayatı ihlal etmek değil, kaybolma riski olan bir kanıtı güvence altına almaktır.


2. Gizli Kamera Kaydı Hangi Durumlarda Hukuka Aykırıdır?


Gizli kamera kayıtlarının hukuka aykırı delil sayıldığı durumlar genellikle özel hayatın gizliliğini ihlal eden eylemleri kapsar.

  • Özel Alanların İzlenmesi: Yargıtay 12. Ceza Dairesi'nin kararlarında (Dipnot 2), bir iş yerindeki tuvalete veya özel yaşam alanlarına yerleştirilen gizli kameralar net bir şekilde özel hayatın gizliliğini ihlal suçu olarak kabul edilmiştir. Çalışanların veya başkalarının özel alanlarını izlemek, yasal değildir.

  • İhbar Amacı Olmaması: Bir başka Yargıtay 5. Ceza Dairesi kararında (Dipnot 3), yetkili makamlara başvurma imkanı varken, kişinin kendi başına gizli kayıt alıp delil üretmesi hukuka aykırı kabul edilmiştir. Bu kararda, rüşvet iddiaları için gizli kamera kaydı alınmış olsa bile, bu kayıtlar ve bu kayıtlara dayanan ikrar, hukuka aykırı delil niteliği taşıdığı için mahkumiyete esas alınamamıştır. Bu durum, hukuka aykırı yollarla elde edilen delillerin mahkemede kullanılamayacağı ilkesini pekiştirir.

  • "Hukuka Aykırı Deliller" İlkesi: Anayasa ve Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) gereğince, hukuka aykırı yollarla elde edilen deliller, mahkumiyetin temelini oluşturamaz.

  • Tek Eylemle İşlenen Suçlarda Ağır Ceza Kuralı: Yargıtay 12. Ceza Dairesi'nin yakın tarihli bir kararında (Dipnot 4), bir sanığın tuvalete gizli kamera yerleştirerek yaşı küçük mağdurların görüntülerini kaydetmesi incelenmiştir. Mahkeme, bu eylemin sadece özel hayatın gizliliğini ihlal suçu olarak değerlendirilmesini hatalı bulmuş, tek bir fiille hem bu suçun hem de müstehcenlik suçunun oluştuğuna hükmetmiştir. Bu gibi durumlarda, Ceza Kanunu'ndaki fikri içtima kuralı gereği, daha ağır cezayı gerektiren zincirleme müstehcenlik suçundan hüküm kurulması gerektiğine karar verilmiştir.


3. Akıl Sağlığı ve Cezasızlık Hali Gizli Kamera Tespitinde Cezasızlık Sebepleri.


Yargıtay 12. Ceza Dairesi'nin bir diğer kararı (Dipnot 5), gizli kamera ile suç işlenmiş olsa dahi, sanığın akıl sağlığının yerinde olmaması durumunda ceza almayabileceğini gösteriyor. Örneğin, "Bipolar afektif bozukluk" hastalığı olan bir kişinin, savcılık ifadesini gizlice kaydetmesi eylemi suç teşkil etse de, hastalığı nedeniyle ceza ehliyeti olmadığı için ceza verilmez. Ancak bu durumda bile sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirleri uygulanabilir.

Sonuç olarak, gizli kamera tespit ve gizli kamerakayıtları her zaman delil olarak kullanılamaz. Eğer bir suçu ispatlamak için gizli kayıt yapacaksanız, bu eylemin özel hayatın gizliliğini ihlal etmediğinden ve başka bir şekilde delil elde etme imkanınızın olmadığından emin olmanız gerekir. Aksi halde, haklıyken haksız duruma düşebilir veya suçlu konumuna gelebilirsiniz. Hukuki süreçlerde en doğru yol, her zaman yetkili makamlara başvurarak hukuka uygun delil toplama yöntemlerini kullanmaktır.


Kaynakça


  1. Yargıtay 8. Ceza Dairesi, 2018/7510 E., 2018/9642 K.

  2. Yargıtay 12. Ceza Dairesi, 2019/3021 E., 2020/5690 K.

  3. Yargıtay 5. Ceza Dairesi, 2022/58 E., 2025/2045 K.

  4. Yargıtay 12. Ceza Dairesi, 2017/5846 E., 2018/3217 K.

  5. Yargıtay 12. Ceza Dairesi, 2020/1573 E., 2021/1100 K.

Comments


bottom of page